İlk tanıdığım renk; alacalı yeşil, ilk arkadaşlarım; o yeşiller içerisindeki askerlerdi. Bana eş, dost, aile, akraba ne diye sorarsanız size ilk diyeceğim şu olur: Mehmetçik!

            Memleketten, anadan babadan ayrıdırlar ama soluduğun her nefeste can yoldaşı oluverirler sana. 

            -45 derece soğukta kaşları, kirpikleri buz tutmuş halde nöbet tutarlar. Üşüdün mü diye sorarsan da “asker üşümez, yeter ki sen üşüme abim” deyiverirler.

            Sporcu olanı sana dövüşmeyi, bilgi-işlemcisi bilgisayar kullanmayı öğretir. İçlerinde sihirbazlık yapan bile vardır. Ağzı açık sadece heyecanla alkışlarsın. 

           Yolunu kesip haraç isteyenler olunca babandan önce onlara söylersin. Çünkü bilirsin asker ağabeyin seni korur.

          Mutlaka hazırda bekleyen bir çikolatan vardır. Çünkü 20 TL’lik maaşından, sırf yüzündeki gülümsemeyi görebilmek için sana sürpriz yapan ağabeylerin vardır.

          Soğukta sen üşümeyesin diye, mazot kokulu parkasını mahcubiyetle sana sarar, seni sevgi dolu yüreklerinde güvende tutarlar.

          Bir bardak sıcacık çayla bir porsiyon anne pastası yiyebilmek için mutlaka tamir edecek bir iş bulur, size gelirler. Bilirler ki çaldıkları kapı onları evladı gibi evinde misafir eder.

          Annenize anne, babanıza baba derler. Tayininiz çıktığında babanıza “çocukları bize bırakın komutanım, bizi kardeşlerimizden ayırmayın” deyip hıçkıra hıçkıra ağlarlar. 

          Yıllar geçer, aileleriyle beraber düğününe çıkıp geliverirler. En güzel gününü şenliğe çevirirler.

          Hangi topraktan, hangi memleketten gelirlerse gelsinler isimleri Mehmet’tir. Peygamber askerleridir. Peygamber ismiyle anılırlar. Allah’a, vatana, millete kurban olsunlar diye kınası yakılarak askere gönderilen kuzulardır onlar.

         Bir anne için evlat, daha doğmadan uğruna can verilecek yegane şeydir. Siz sevmeye kıyamayan anaların evlatlarına kıydınız. En büyük acılarda, en büyük yangınlarda yürekleri dağladınız. Peki ne sandınız? Biter miyiz? Siner miyiz? Türk’ün gazabından kim nasiplendiyse iflah olur mu sandınız?

          Sizler elleri kınalı, Yusuf yüzlü yavruları peygambere komşu ettiniz. Analarının yüreğine, gül evlatları yerine taş koydunuz. Kurt unutmaz, onu unuttunuz.

         Bu cennet vatanın uğruna feda olacak evlatlar bitmedi, bitmez. Baykuştan pervamız yok, biz şahinler sürüsüyüz…